Notes |
- Dirk Veer ging na de Mulo naar de Bisschoppelijke Kweekschool in Beverwijk van 1923-1927. Van januari tot oktober 1928 was hij in militaire dienst, en in 1931 ging hij als onderofficier op herhaling.
Hij begint in 1929 als onderwijzer op de r.k. lagere school in Limmen. In 1930 werd hij onderwijzer op de r.k. Willibrordusschool in Alkmaar. In 1930 haalde hij een akte van bekwaamheid als hoofdonderwijzer, in 1932 de akte Frans, in 1933 de akte Duits en in 1940 de akte L.O. Handelskennis.
Hij is van 1940 tot 1952 als docent verbonden geweest aan het Katholiek Centrum voor Avondonderwijs te Alkmaar, waarna sedert 1952 als directeur. Op 30-8-1967 werd hij daarvoor gehuldigd.
In 1943 werd hij schoolhoofd van de Laurentiusschool in de Keetkolkstraat te Alkmaan (voortgezet lager onderwijs). Na enkele maanden stapte hij over naar de St. Joseph-ULO aan de Blekerskade, die in 1952 verhuisde naar de Ferdinand Bolstraat. In de jaren 1963-65 is hij daar schoolhoofd. Op 2-9-1969 werd hij gehuldigd omdat hij 25 jaar aan die school (nu een Mavo) verbonden was. Hij gaf les in Nederlands, Duits en 2 handelsvakken. Hij blijft aan die school verbonden tot zijn pensionering in juli 1974, waarna hij nog een jaar invalt op de Julia meisjes-Mavo.
Op 27-7-1945 werden Dirk en zijn broer Kees lid van de St. Vincentiusvereniging, een katholieke vereniging waarvan de leden zich verplichtten om de arme medemens zedelijk en godsdienstig op te voeden. Materi?le hulp in de vorm van voedselpakketten, kleding en beddengoed was daarbij het middel om de mensen te bereiken. Op 9-10-1946 werd Dirk vicevoorzitter, en op 11-12-1946 werd hij lid van de Bijzondere Raad van het district Alkmaar, een overkoepelende instantie van de diverse parochi?le Vincentiusverenigingen. Op 12-12-1947 werd hij president van de afdeling van de Laurentiusparochie, wat hij bleef tot 1964. Als hij 12,5 jaar president is, krijgt hij de Pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice.
In Limmen ontmoette hij een vrouwelijke collega Annie Antonioli, die later zijn vrouw werd. De familie Antonioli noemde hem Theo, de familie Veer noemde hem Dirk.
Een paar maanden voor het huwelijk verhuisde Dirk naar zijn broer Kees op de Schermerweg 42, die inmiddels getrouwd was met Jo de Bont. Hij hield het niet meer uit bij de familie Vaske, waar hij toen woonde, want hij kon niet met zijn nicht Annie overweg. Toen het huis ernaast vrijkwam (Schermerweg 40), gingen Dirk en Annie trouwen, waarna de broers 14 jaar naast elkaar woonden.
Tijdens de oorlog is Dirk Veer gemobiliseerd geweest bij Kornwerderzand. Hij was als onderofficier werkzaam in de administratie, Na de eerste oorlogsdagen is hij korte tijd krijgsgevangene geweest en ondergebracht in een school in de Gelderse Buurt tussen Anna Paulowna en Breezand. Zijn vrouw en zijn broer Kees mochten hem daar opzoeken en konden zelfs mee-eten.
In 1948 verhuisden Dirk en Annie naar de Rippingstraat 9 (in 1951 hernummerd in nr. 7). In 1996 verhuizen ze, na een lichte beroerte van Dirk, naar een aanleunwoning van het bejaardenhuis De Dillenburg. Daar begint Annie de eerste tekenen van dementie te vertonen. In 1998 verhuizen ze naar het verzorgingstehuis De Marken te Bergen, en eind 1999 naar verpleeghuis Oudbrug. Daar nemen hun krachten snel af. De ochtend van 18-1-2000 sterft Dirk, en slechts enkele uren later ook Annie.
(Bron: Familiegeschiedenis Veer uit Schokland, Kampen en Alkmaar, door Wim Veer en Els Veer-Hanneman, 2009)
|